Τι μάθαμε από τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ 2013-14
15 Δεκεμβρίου 2013 § 2 Σχόλια
Τι μάθαμε για τις ομάδες που περάσανε και για τις ομάδες που έμειναν πίσω. Ποιος άξιζε να προκριθεί και ποιος όχι. Πώς την πάτησε η Γιουβέντους, πώς τα κατάφερε η Ζενίτ και ποιο είναι το λάθος της UEFA.
Group A: Μαν. Γιουνάιτεντ 14 / Λεβερκούζεν 10 / Σαχτάρ 8 / Ρεάλ Σοσιεδάδ 1
Εξω πάμε καλά: οι σφαλιάρες στην Πρέμιερ Λιγκ δεν επηρέασαν την Γιουνάιτεντ η οποία -όπως συνηθίζει στους ομίλους εδώ και χρόνια- δεν έπαιξε καλό ποδόσφαιρο αλλά καθάρισε όπου έπρεπε και δεν αγχώθηκε, σε έναν όμιλο που θα μπορούσε να έχει μπλέξει άσχημα. Η Λεβερκούζεν πάλι κατάφερε να προκριθεί έχοντας στο goal average -1. Αλλά, επειδή το ποδόσφαιρο είναι μυστήριο πράγμα, για την ακρίβεια έγινε αυτό: τα 9 από τα 10 γκολ που δέχτηκε ήταν από την Γιουνάιτεντ, οπότε μπορούμε να πούμε ότι προκρίθηκε χάρη στην άμυνά της καθώς στα δυο κρίσιμα ματς με την Σαχτάρ δεν δέχτηκε κανένα. Αποδυναμωμένοι οι Ουκρανοί σε σχέση με πέρυσι, θα μπορούσαν πάντως να έχουν προκριθεί από διάφορους άλλους ομίλους αλλά τώρα, μένοντας τρίτοι, γίνονται κάτι σαν ένα από τα φαβορί για το Europa. Αδιάφορη η Σοσιεδάδ, παρά τα καλά λόγια που την ακολουθούσαν, φοβισμένη και άχρωμη.
Group B: Ρεάλ Μαδρίτης 16 / Γαλατασαράι 7 / Γιουβέντους 6 / Κοπεγχάγη 4
Εδώ είμαστε. Ωραία πράγματα. Το μεσημεριανό -ελέω χιονιού- γκολ του «ήμουνα κάποτε ποδοσφαιριστής» Γουέσλεϊ Σνάιντερ, ήταν μάλλον το χαϊλάιτ των ομίλων. Η Γαλατά κατάφερε να προκριθεί με 7 βαθμούς και goal average -6. Από την άλλη, δεν φταίει κανείς. Η Γιουβέντους πήγαινε από γκέλα σε γκέλα με ένα στιλ «δεν πειράζει, προλαβαίνουμε». Κρίμα, πάντως, γιατί είναι μια ομάδα που θα μπορούσε να γίνει εξαιρετικά ανταγωνιστική σε νοκ άουτ παιχνίδια. Ομάδα που την χρειάζεται η διοργάνωση περισσότερο από όσο η ίδια χρειάζεται την διοργάνωση. Απ’ την πλευρά της η Ρεάλ πέτυχε 20 γκολ (τα περισσότερα όλων των ομάδων) και το έκανε να μοιάζει τόσο εύκολο που δεν μας επέτρεψε να καταλάβουμε μέχρι τι μπορεί να κάνει φέτος. Για κάποιο λόγο πάντως (Αντσελότι;) αφήνει σιγά σιγά την αίσθηση της σιγουριάς. Τέταρτη η Κοπεγχάγη, πολύ φυσιολογικά, που όμως τους τέσσερις πόντους τους πήρε με το αίμα της, τερματίζοντας ως η δεύτερη καλύτερη τέταρτη των ομίλων. Κάτι, βέβαια, που δεν έχει καμία απολύτως σημασία.
Group C: Παρι 13 / Ολυμπιακός 10 / Μπενφίκα 10 / Άντερλεχτ 1
Ο όμιλος αποδείχτηκε πολύ εύκολος για την Παρί, χωρίς ωστόσο να δούμε καμιά σπουδαία μπάλα –αυτό μπορεί να σημαίνει πάντως και ότι χτίζεται ο χαρακτήρας μια μεγάλης ομάδας, η οποία αντιμετωπίζει με κυνισμό τα πρώτα παιχνίδια και ζωηρεύει όταν αρχίζει να χρειάζεται αλλά μπορεί και να σημαίνει ότι αυτό μπορεί να κάνει η Παρί (και) φέτος. Δεν έχει πείσει πάντως ότι βρίσκεται στο τοπ επίπεδο, ωστόσο κατέστησε σαφές ότι ανήκει στο ακριβώς επόμενο. Ο Ολυμπιακός χωρίς να κάνει κάποια αγωνιστική υπέρβαση σε σχέση με πέρυσι ή πρόπερσι, προκρίθηκε αφήνοντας την παράλογη αίσθηση ότι λίγο ήθελε και θα έβγαζε τα μάτια του. Εχει ένα πρόβλημα ταυτότητας και ήταν και λίγο τυχερός από ‘δω κι από ‘κει, ωστόσο είναι σημαντική κατάκτηση να φτάνεις στους 16 εύκολα και να αναρωτιέσαι μετά αν έπαιξες και καλή μπαλα. Η Μπενφίκα πάντως ήταν υπερβολικά light για να του πάρει την δεύτερη θέση. Κακοί οι Πορτογάλοι, έμοιαζαν να βρίσκονται ακόμα σε σοκ από τα περυσινά. Λογικά τέταρτη η Αντερλεχτ, η οποία πάντως αδικείται από τον μόλις έναν βαθμό και το -13. Εχει δυο τρεις καλούς ποδοσφαιριστές και σε άλλον όμιλο θα μπορούσε να διεκδικήσει την τρίτη θέση.
Group D: Μπάγερν 15 / Μαν. Σίτι 15 / Βικτόρια Πλζεν 3 / ΤΣΣΚΑ Μόσχας 3
Θα αρχίσω από το τέλος. Μέχρι και το δεύτερο ημίχρονο της έκτης αγωνιστικής, όταν το σκορ ανάμεσα στην Βικτόρια και την ΤΣΣΚΑ ήταν στο 0-1, οι Τσέχοι δεν είχαν πάρει ακόμα ούτε βαθμό. Αποβάλλεται ο Τζαγκόεφ της ΤΣΣΚΑ για μια ανοησία, γυρνάνε το παιχνίδι οι Τσέχοι και από το πουθενά βρίσκονται στην τρίτη θέση και το Europa. Νομίζω ότι είναι κάτι πρωτοφανές στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ. Κατά τ’ άλλα, Μπάγερν και Σίτι προφανώς και δεν ανησύχησαν. Εβαλαν 17 και 18 γκολ αντίστοιχα, κέρδισαν πανεύκολα όλα τους τα παιχνίδια και έπαιξαν την πρώτη θέση μεταξύ τους, νικώντας η μια στην έδρα της άλλης. Γκουαρντιόλα vs Πελεγκρίνι ξανά απ’ την αρχή. Δεν θα μου έκανε εντύπωση αν οι διασταυρώσεις τα φέρουν έτσι ώστε να ξανασυναντηθούν στον τελικό της Λισσαβόνας. Ο Πελεγκρίνι κάνει καλή δουλειά και σιγά σιγά αρχίζει να φαίνεται. Στο δικό μου το μυαλό είναι και πρώτο φαβορί για την Πρέμιερ Λιγκ. Οσο για την πρωταθλήτρια Μπάγερν, ανά διαστήματα ήταν πραγματικά τρομακτική.
Group E: Τσέλσι 12 / Σάλκε 10 / Βασιλεία 8 / Στεάουα 3
Νομίζω ότι αν δεν είχε επιστρέψει στον πάγκο της ο Ζοζέ Μουρίνιο, η Τσέλσι θα μπορούσε να κινδυνέψει (λόγω βλακείας) σ’ αυτόν τον όμιλο. Αν και μοιάζει άνετη στην βαθμολογία, δεν ήταν καθόλου. Σε γενικές γραμμές είδαμε εμφανίσεις προς προβληματισμό. Δυσκολία στο γκολ και αυτοκτονικές τάσεις. Αλλά είπαμε, η αύρα του Μουρίνιο καμιά φορά αρκεί. Νιώθω πάντως ότι περιμένουμε ένα ξέσπασμα τον επόμενο καιρό. Διαφορετικά η χρονιά της θα καταχωρηθεί ως «μεταβατική». Χάλια μαύρα η Σάλκε, πιθανόν η χειρότερη ομάδα των 16 αυτή τη στιγμή, χωρίς νεύρο και χωρίς κέφι, μια μουντή κατάσταση. Λόγω συγκυριών περισσότερο κατάφερε και άφησε τη Βασιλεία στην τρίτη θέση, η οποία πάντως επίσης δεν ήταν κάτι σπουδαίο. Χειρότερη από τα προηγούμενα χρόνια μου φάνηκε. Όπως αναμενόταν τελευταία η Στεάουα του Παντελή Καπετάνου που στάθηκε στο ύψος του (;) και τέλος πάντων η παρουσία των Ρουμάνων ήταν αξιοπρεπής, αν και το επίπεδό τους δεν είναι για το Τσάμπιονς Λιγκ.
Group F: Ντορτμουντ 12 / Άρσεναλ 12 / Νάπολη 12 / Μαρσέιγ 0
Τροφή για σκέψη για την UEFA: να γίνουν έξι οι όμιλοι, να προκρίνονται οι δυο πρώτοι και οι δυο καλύτεροι τρίτοι. Γιατί αυτό το πράγμα είναι λάθος του συστήματος και μην ακούσω τίποτα για την άγρια ομορφιά του ποδοσφαίρου. Λάθος, πώς να το κάνουμε; Να μένεις έξω με 12 βαθμούς είναι υποβάθμιση του προϊόντος (λέω λέξεις συναγερμού για την UEFA, επίτηδες το κάνω). Τέλος πάντων, τραγική φιγούρα οι ναπολιτάνοι, θα το θυμόμαστε. Πάντως, για να λέμε όλη την αλήθεια, αν έπρεπε να βάλουμε σε μια σειρά τις τρεις ομάδες βάσει της αξίας τους, θα ήταν έτσι ακριβώς. Η Ντόρτμουντ είναι καλύτερη και από τις τρεις και τελικά, έστω και στις λεπτομέρειες, η Αρσεναλ είναι καλύτερη από τη Νάπολη. Πάντως, ενώ περιμένω ότι η Ντόρτμουντ μπορεί να γίνει και καλύτερη, φοβάμαι ότι η Αρσεναλ θα κάνει μια κοιλιά και θα γκρεμίσει ό,τι έχτισε μέχρι σήμερα. Η Μαρσέιγ δεν πήρε ούτε πόντο, τελευταία των τελευταίων στη φετινή διοργάνωση. Επεσε πάντως στην περίπτωση, οπότε ας μην την κρίνουμε αυστηρά. Πάλεψε έτσι κι αλλιώς για ό,τι της αναλογούσε και ίσως να άξιζε και καμιά ισοπαλία, έτσι στα κλεφτά.
Group G: Ατλέτικο 16 / Ζενίτ 6 / Πόρτο 5 / Αούστρια 5
Εγραψα παραπάνω για την Γαλατά που προκρίθηκε με 7 βαθμούς. Εδώ δείτε. Μόλις 6 πόντους μάζεψε η Ζενίτ –εν τω μεταξύ ο Χουλκ πόσο χοντρός είναι; Κάθε φορά που τον βλέπω νιώθω ότι έχει παχύνει. Οσο παχαίνει, πάντως, τόσο πιο δυνατά σουτάρει. Τι πράγμα είναι αυτό; Τέλος πάντων, οι Ρώσοι έμπλεξαν με την Πόρτο σε ένα πολύ οριακό μπράντεφερ, την ώρα που είχαν και την Αούστρια (overachiever με τους 5 πόντους) να κυκλοφορεί στο περιθώριο. Δίκαια η κατάταξη. Ήταν πράγματι λίγο καλύτερη η Ζενίτ, όχι τίποτα φοβερό πάντως, αν δεν συμβεί τίποτα περίεργο θα φύγει στον επόμενο γύρω με συνοπτικές διαδικασίες. Φυσικά η Ατλέτικο δεν είχε πρόβλημα, μπήκε με φόρα και σκόρπισε ό,τι βρήκε μπροστά της –δέχτηκε επίσης μόλις 3 γκολ, η καλύτερη άμυνα των ομίλων (μαζί με Τσέλσι και Γιουνάιτεντ). Τεράστιο ερωτηματικό ωστόσο το μέλλον της. Χρειάζομαι κάτι περισσότερο για να πειστώ ότι έχει κάπου να πάει. Χρειάζομαι, ας πούμε, να κληρωθεί με την Σίτι και να την αποκλείσει. Μπορεί να το κάνει αυτό;
Group H: Μπαρτσελόνα 13 / Μιλαν 9 / Άγιαξ 8 / Σέλτικ 3
Το αν άξιζε να περάσει ο Άγιαξ φάνηκε από τα 2/3 αγώνα που έπαιξε στο Σαν Σίρο με παίκτη παραπάνω και δεν κατάφερε να γίνει απειλητικός, θέλοντας μονάχα μισό (sic) γκολ για μια μεγάλη πρόκριση -πολύ μεγάλη για τα δεδομένα του Άγιαξ τα τελευταία χρόνια. Επίσης, όμως, το πόσο έχει μικρύνει η Μίλαν φάνηκε από τις χαζές καθυστερήσεις που έκανε για να κρατήσει το αποτέλεσμα στον ίδιο αγώνα. Ανοίγοντας την εικόνα, ήταν ένας κακός όμιλος. Δηλαδή ναι, σύμφωνοι, η πρόκριση της Μίλαν παιζόταν μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, αλλά αυτό που μένει είναι ότι πίσω από την Μπαρτσελόνα δεν άξιζε να περάσει κανένας άλλος. Την Σέλτικ την περιμέναμε/ θέλαμε λίγο καλύτερη, ώστε να γίνει μεγαλύτερο μπάχαλο στην βαθμολογία. Η Μπάρτσα άνετη, έριξε και την εξάρα της στο τέλος αλλά είναι σαφές ότι ψάχνεται. Είναι σε μια κλωστή. Να χαθεί ή να ξαναγεννηθεί. Ακόμα και «σβηστή», πάντως, ακόμα και χωρίς Μέσι, μοιάζει ικανή για να φτάσει μέχρι ένα σημείο.
Οι πτησεις του Μπεργκαμπ 
[…] Tι έγινε στους ομίλους τα είπαμε πριν από λίγο καιρό. Πάμε τώρα να δούμε τι έγινε στο ζουμί της ιστορίας, μερικά πράγματα που μάθαμε και μας έκαναν εντύπωση στις νοκ άουτ φάσεις της φετινής σεζόν. […]
[…] τι μάθαμε από τους ομίλους του φετινού Τσάμπιονς Λιγκ εδώ και τι μάθαμε από τα νοκ άουτ του Τσάμπιονς Λιγκ […]