Παγκόσμιο Κύπελλο: Power Rankings #1
6 Ιουνίου 2014 § 5 Σχόλια
Επειτα από μήνες σκληρής δουλειάς και παρακολούθησης εκατοντάδων αγώνων, έπειτα από ξενύχτια μπροστά στην οθόνη συζητώντας, αναλύοντας και πίνοντας τον έναν καφέ μετά τον άλλον για να βαστάξουμε, και αφού πραγματοποιήσαμε ένα νοητό πρωτάθλημα ανάμεσα στις 32 ομάδες του Μουντιάλ, σας τις παρουσιάζουμε με σειρά δυναμικότητας. Ακολουθεί το πρώτο από τα τρία μέρη του αφιερώματός μας, με τις ομάδες που βρέθηκαν στις τελευταίες θέσεις, από την 32η μέχρι την 22η.
32. Ιράν
Υπάρχει ο Άτσκαν Ντεζάγκα (ο ποιος;) της Φούλαμ ενώ πολλά ακούγονται και για τον ένας Θεός ξέρει πώς προφέρεται Αλιρεζά Τζαχανμπάχς (ή κάτι τέτοιο) της Ναϊμέγκεν, ο οποίος είναι 20 χρονών και έχει το παρατσούκλι Ιπτάμενος Πέρσης. Αν μη τι άλλο, μπράβο του. Ας αναφέρουμε επίσης, έτσι για το καλό, τον αρχηγό της ομάδας, τον 33χρονο Τζεβάντ Νεκουνάμ, ο οποίος σήμερα παίζει μπάλα στο Κουβέιτ αλλά κάποτε υπήρξε μέλος εκείνης της Οσασούνα που έφτασε μέχρι τον ημιτελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, αν θυμάστε. Και κάπου εκεί σταματάει να μας απασχολεί το ρόστερ του Ιράν. Όσο για το βαρύ όνομα του Κάρλος Κεϊρός στον πάγκο, ας μας πει κάποιος γιατί είναι βαρύ το όνομα του Κάρλος Κεϊρός. Δεν περιμένουμε τίποτα απολύτως να δούμε από το Ιράν και δεν μας ξεγελάει η εύκολη πρόκρισή του στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Οι Μαλβίδες, το Μπαχρέιν, ο Λίβανος και το Ουζμπεκιστάν δεν μπορούν να αποτελέσουν παράσημο στην πορεία καμίας ομάδας. Να θυμηθούμε ότι στη Νότια Αφρική δεν είχε προκριθεί ενώ το 2006 στη Γερμανία είχε πάρει μια ισοπαλία στον όμιλο με την Αγκόλα.
31. Αυστραλία
Τα νέα παιδιά της ομάδας είναι μάλλον άγνωστα, σκορπισμένα σε μικρές ομάδες σε όλη τη γη, ονόματα που δεν μας λένε πολλά πράγματα. Υπάρχουν, πάντως, και δυο γεροντοπαλίκαρα απ’ τα παλιά τα χρόνια: ο Τιμ Κέιχιλ και ο ιταλοαυστραλός Μαρκ Μπρεσιάνο – στο μυαλό μου είχα πάντα τον Μπρεσιάνο ως Μάρκο και όχι ως Μαρκ, οπότε μπήκα στον κόπο να ερευνήσω την υπόθεση και βρήκα στην Wikipedia ένα δικό του quote το οποίο έχει μια αύρα από αντιπρόεδρο Εδεσσαϊκού: in Australia, it’s Marco. In Italy, it’s Mark. Work that one out. My birth certificate says Mark. But I’m named after my grandfather Marco. I like Marco but not Mark-O. I prefer Mark. Τέλος πάντων, λέγαμε για το ρόστερ των Αυστραλών και λοιπόν, μελετώντας το, βρισκόμαστε στο σημείο να αναπολούμε τον Χάρι Κιούελ και αυτό είναι κάτι που δεν πιστεύαμε ποτέ ότι θα μας συμβεί. Κόουτς ο ελληνοαυστραλός Άγγελος Ποστέκογλου, γνωστός από το πέρασμά του από την Παναχαϊκή το 2008, από όπου απομακρύνθηκε όταν ανέλαβε την ομάδα ο Αλέξης Κούγιας. Δεν τον εκτιμήσαμε ποτέ στην Ελλάδα τον Ποστέκογλου αλλά στην Αυστραλία έχει καλή φήμη. Φοβούμαστε όμως ότι θα την καταστρέψει σύντομα. Η Αυστραλία θα είναι ακίνδυνη, άχρωμη και λάιτ, ενώ σαν να μην έφταναν όλα αυτά, κληρώθηκε και στον πιο δύσκολο όμιλος της διοργάνωσης με Ισπανία, Ολλανδία και Χιλή.
30. Κόστα Ρίκα
Υπάρχει ένα καλό όνομα στην ομάδα της Κόστα Ρίκα και αυτό είναι του Τζόελ Κάμπελ. Τα πήγε πολύ καλά στα προκριματικά – τερμάτισε πίσω μόνο από τις ΗΠΑ. Αλλά, όπως ισχύει συνήθως, αξίζει να δούμε ποιοι έμειναν απ’ έξω: η Τζαμάικα και ο Παναμάς. Τέλος πάντων, θα έχει ενδιαφέρον η Κόστα Ρίκα, θα φέρει τον ρυθμό και το κέφι της, το χρώμα και την ανεμελιά της· στην εξέδρα. Είναι η τέταρτη συμμετοχή της σε Παγκόσμιο Κύπελλο και εκεί στην Κόστα Ρίκα όλοι θυμούνται την πρώτη τους φορά: το 1990, όταν κατάφεραν να προκριθούν από τον όμιλό τους πίσω από την Βραζιλία, κερδίζοντας μάλιστα την Σκοτία και την Σουηδία. Επίσης, όχι ότι παίζει κανέναν ρόλο αλλά ας το αναφέρουμε: στις μετρήσεις τις ευτυχίας των ανθρώπων, όπως τις πραγματοποιεί το New Economics Foundation, οι Κοσταρικανοί βαράνε κόκκινο από την χαρά τους, όντας περήφανοι στην πρώτη θέση. Στην 84η Ελλάδα. Παρά τον ήλιο, παρά τον μουσακά.
29. Εκουαδόρ
Από το Ολίμπικο Αταχουάλπα του Κίτο, την έδρα που χρησιμοποιεί το Εκουαδόρ στα προκριματικά, δεν πέρασε κανείς. Όλοι χάσανε, εκτός μόνο από την Αργεντινή που την γλίτωσε με μια ισοπαλία. Εκτός έδρας, βέβαια, το Εκουαδόρ δεν κέρδισε κανέναν. Η ομάδα του ηρωικού Αντόνιο Βαλένσια δεν είναι κακή. Αλλά δεν είναι και καλή. Όλη η διοργάνωση πάντως είναι η πρεμιέρα με την Ελβετία. Αν τους μπει η ιδέα στο μυαλό όλα (;) γίνονται. Όπως έγιναν το 2006 στην Γερμανία, όταν η ομάδα προκρίθηκε από τον όμιλό της για να αποκλειστεί στη συνέχεια από την Αγγλία, σε ένα παιχνίδι που είχε γίνει στη Στουτγάρδη και μιας και είπα Στουτγάρδη: εκεί αγωνίζεται το μεγαλύτερο ίσως ταλέντο της χώρας αυτή τη στιγμή, ο 19χρονος Κάρλος Γκρουέσο, ο οποίος δύσκολα θα μας απασχολήσει φοβερά στο φετινό Μουντιάλ αλλά πιθανόν να τον συναντήσουμε κάπου αλλού στο μέλλον. Ας κρατήσουμε το όνομά του. Επίσης, όταν λέμε Εκουαδόρ εννοούμε τον Ισημερινό.
28. Αλγερία
Το ρόστερ της δεν είναι άδειο. Υπάρχει ο Φεγκουλί της Βαλένθια, ο Γκεντιουρά της Πάλας, ο Σλιμανί της Σπόρτινγκ, ο Γιεμπντά της Ουντινέζε, ο Γκουλάμ της Νάπολη – κόπηκε όμως ο Ραφίκ Τζιμπούρ ενώ οι Τζαμέλ Αμπντούν και Μεχντί Αμπέιντ δεν βρέθηκαν ούτε στην προεπιλογή και αυτό είναι σκάνδαλο. Στον πάγκο κάθεται ο Βαχίντ Χαλίλχοτζιτς, εγγύηση ότι η Αλγερία θα είναι αξιοπρεπής, ότι δεν θα κάνει βαριές ήττες, ότι για μια στιγμή θα πιστέψει ότι μπορεί να προκριθεί από τον όμιλό της. Για μια στιγμή μόνο. Στο Μουντιάλ οι αλγερινοί προκρίθηκαν αποκλείοντας την Μπουρκίνα Φάσο, η οποία λίγους μήνες νωρίτερα είχε φτάσει μέχρι τον τελικό του Κόπα Άφρικα. Το χρυσό γκολ της πρόκρισης το πέτυχε ο αρχηγός της ομάδας Μαντχίντ Μπουγκέρα, πρώην παίκτης των Ρέιντζερς, ο οποίος πέρασε τις τελευταίες δυο σεζόν στο Κατάρ.
27. Ονδούρα
Τον θυμάστε τον Αμάδαο Γκεβάρα, τον θρυλικό αρχηγό της ομάδας στο προηγούμενο μουντιάλ; Δεν παίζει πια αλλά η ομάδα έχει δυο Τσάβες. Κατά το «ο Έκι είναι δυο Ριβάλντο». Έχει επίσης μπόλικους παίκτες με εμπειρία από Πρέμιερ Λιγκ -ξεχωρίζει το όνομα του Γουίλσον Παλάσιος– και γενικώς είναι μια μάλλον συμπαγής ομάδα, πιο σοβαρή από ό,τι παραπέμπει το όνομά της στην ποδοσφαιρική πιάτσα. Είναι και βατός ο όμιλός της και πληρώνει και καλά: στα πρακτορεία δίνεται ως η λιγότερο πιθανή ομάδα για να κατακτήσει το τρόπαιο. Λεφτά στην τράπεζα, μην κάθεστε. Για την ιστορία, αυτή είναι η τρίτη της συμμετοχή σε Παγκόσμιο Κύπελλο και για να δούμε αν θα πετύχει την πρώτη της νίκη, έπειτα από τρεις ισοπαλίες και τρεις ήττες. Τέλος να μην ξεχάσουμε να εκδηλώσουμε τον απόλυτο σεβασμό μας στον 29χρονο εξτρέμ της ομάδας Όσκαρ Μπόνιεκ Γκαρσία, ο οποίος οφείλει το μεσαίο του όνομα, ναι, καλά μαντέψατε, στον Ζμπίγκνιεβ Μπόνιεκ.
26. Νότια Κορέα
Ρισκαδόρικα χαμηλή πρόβλεψη, καθώς οι Κορεάτες είναι (ήταν και θα είναι) ένας κακός μπελάς. Το αντιληφθήκαμε ιδίοις όμμασι στο φιλικό με την Ελλάδα πριν από τρεις μήνες. Ωστόσο δεν είναι ακριβώς η Κορέα που θυμόμαστε απ’ τα παλιά τα χρόνια, αν και στο ρόστερ της υπάρχουν παίκτες της με παραστάσεις από την Πρέμιερ Λιγκ και την Μπουντεσλίγκα. Σούπερ σταρ ο Σον Χέουνγκ-Μιν που έκανε μια καλή χρονιά στην Λεβερκούσεν και στα 21 του θεωρείται ο επόμενος Παρκ Γι-Σουνγκ ή κάτι τέτοιο. Θεωρούμε όμως ότι από αυτήν την Κορέα απουσιάζουν οι σημαντικές προσωπικότητες ενώ πια δεν υπάρχει και κάποιος μεγάλος προπονητής στον πάγκο. Με το «μεγάλος» εννοούμε κάποιον ευρωπαίο τύπου Γκους Χίντιγκ. Γιατί κατά τ’ άλλα ο άνθρωπος που θα κάθεται στον πάγκο δεν είναι απλά μεγάλος, είναι τεράστιος: είναι ο Χονγκ Μίουνγκ-Μπο, ο θρυλικός αρχηγός της Κορέας στο Μουντιάλ του 2002. Οι εμφανίσεις του εκεί του χάρισαν μια μεταγραφή στους Λος Άντζελες Γκάλαξι, λίγα χρόνια πριν ο συγκεκριμένος προορισμός γίνει μόδα χάρη στον Ντέιβιντ Μπέκαμ.
25. Καμερούν
Κάποτε θα αρκούσε η παρουσία του Σαμουέλ Ετό για να βρεθεί το Καμερούν πιο πάνω στη συγκεκριμένη λίστα. Αλλά ο Ετό, σύμφωνα με πληροφορίες, τις μέρες του Μουντιάλ θα συμπληρώσει 62 χρόνια ζωής, οπότε είμαστε διστακτικοί. Πέραν του αρχηγού, ξεχωρίζουν μερικές περιπτώσεις όπως είναι ο σεβιλιάνος ήρωας του Europa Στεφάν Μπιά, ο Μπενουά Ασού-Εκοτό, ο Άλεξ Σονγκ και ο Ζαν Μακούν. Με άλλα λόγια είναι μια ομάδα με ποδοσφαιριστές που ξέρουν τι τους γίνεται αλλά που δεν μας κάνει κλικ. Μπορεί να φταίει και η τραγική της εμφάνιση το 2010, όταν έχασε και από την Ολλανδία και από την Ιαπωνία και από την Δανία. Ή μπορεί να φταίει που στο τελευταίο Κόπα Άφρικα δεν προκρίθηκε καν. Ναι, ξέρω, δεν είχατε ιδέα ότι υπάρχουν προκριματικά για το Κόπα Άφρικα. Κι όμως. Στον πάγκο ο γερμανός Βόλκερ Φίνκε, επί 17 χρόνια προπονητής της Φράιμπουργκ, ο οποίος στα 66 του αποφάσισε να ζήσει το όνειρο του Μουντιάλ.
24. Νιγηρία
Πέρυσι κατέκτησε το Κόπα Άφρικα, άρα ταξιδεύει στη Βραζιλία με τον αέρα της καλύτερης αφρικανικής ομάδας. Δεν είναι όμως. Ό,τι συμβαίνει στο Κόπα Άφρικα μη εν δήμω. Και επειδή αυτό δεν βγάζει νόημα εννοούμε ότι όσα συμβαίνουν εκεί δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα για την αληθινή δυναμικότητα των ομάδων. Γεμάτο ρόστερ, πάντως, σε όλες τις θέσεις, δεν είναι ότι έχει κάποια χτυπητή αδυναμία, ούτε όμως και κάποια πολύ συγκεκριμένη αρετή. Την είδαμε και στο φιλικό με την Καλομοίρα με την Ελλάδα πριν από λίγες μέρες και δεν μπορούμε να πούμε ότι ενθουσιαστήκαμε. Λογικά θα παίξει την πρόκρισή της σε κάτι σαν νοκ άουτ με την Βοσνία, οπότε δεν αποκλείεται να την δούμε στους 16, κάτι που όμως ρεαλιστικά είναι ταβάνι της. Στην επίθεση της ομάδας συναντάμε τον Βίκτορ Μόουζες της Λίβερπουλ ενώ πανηγυρίσαμε για την κλήση στην εθνική του 32χρονου πια Φολουασόλα «Σόλα» Αμεόμπι της Νιουκάστλ, ο οποίος μια φορά κι έναν καιρό έπαιξε στην εθνική ελπίδων της Αγγλίας, πείθοντας τους γενικώς ευκολόπιστους Άγγλους ότι θα γινόταν κάτι που τελικά δεν έγινε.
23. Βοσνία
Να μας επιτρέψετε να μην έχουμε ψαρώσει με τα περίπου 146 γκολ (στην πραγματικότητα ήταν μόνο 30) που πέτυχαν οι Βόσνιοι στον όμιλό μας στα προκριματικά. Ναι, εντάξει, είναι καλή ομάδα, έχει κάποιους ποδοσφαιριστές (Τζέκο, Ιμπίσεβιτς, Πιάνιτς, Λούλιτς κ.ά.) υψηλού επιπέδου αλλά μοιάζει περισσότερο με πυροτέχνημα. Ο όμιλός της, πάντως, είναι βατός (βλέπε την Νιγηρία από πάνω) και αυτό ίσως της δώσει λίγη ακόμα φόρα. Ρεαλιστικά όμως, αυτές οι ομάδες που εμφανίζονται από το πουθενά, στο τέλος εξαφανίζονται στο πουθενά. Η ιστορία του ποδοσφαίρου είναι γεμάτη από τέτοιες (όπως και από επιπόλαιους μπλόγκερ που πέφτουν έξω στις προβλέψεις τους). Μπόνους τιπ: ο Ζβέζνταν Μισίμοβιτς αγωνίζεται πλέον στην Κίνα, αν κάποια αθλητική εφημερίδα ενδιαφέρεται ακόμα να τον κάνει πρωτοσέλιδο.
22. Ελλάδα
Εθνική Ελλάδος γεια σου, τι κάνεις; Όλα καλά; Ετσι κι έτσι, ε; Λοιπόν, αν αυτή η λίστα συμπληρωνόταν το φθινόπωρο η εθνική θα ήταν μερικές θέσεις πιο πάνω. Αλλά από τότε άλλαξαν πολλά. Ο Μήτρογλου έχει να σκοράρει από (περίπου) τότε (γιατί δεν μας άκουσε), ο Καρνέζης έπαιξε μόλις έξι φορές όλη τη χρονιά στην Γρανάδα, πολλοί διεθνείς κουβαλάνε μια απογοήτευση από ένα κακό φινάλε της σεζόν, οι Μανιάτης και Κατσουράνης ζούνε τον ψυχρό πόλεμο ξανά από την αρχή και ο Φύσσας ψάχνει ακόμα προπονητή για μετά την Βραζιλία (βρήκε; Θα είναι ο Ρανιέρι; Τι ιδέα είναι αυτή;) Κάτι πάει στραβά και η εθνική μοιάζει κάπως ξεφούσκωτη. Μόνο ο Φαλκάο είναι πραγματικά καλά (μαύρο χιούμορ). Οι άμυνες του Φερνάντο Σάντος πάντως θα κάνουν δουλειά και λογικά θα βγάλουμε τα συκώτια των αντιπάλων μας αλλά δεν πάμε και για να το σηκώσουμε (το τιμημένο). Ισχύει, φυσικά, το αυτονόητο: μια νίκη στην πρώτη αγωνιστική και το κλίμα γυρνάει σε εθνική εορτή. Από το Μπέλο Οριζόντε μέχρι τα Κάτω Πατήσια. Άντε να δούμε.
Οι πτησεις του Μπεργκαμπ 
Yπεροχο, χιουμοριστικο και γεματο πληροφοριες. Αναμενουμε το επομενο..
Παρακάμπτονας τη φιλοφρόνηση με την οποία συμφωνώ, και να μου συγχωρεθεί η βωμολοχία, αλλά γιατί έχω την αίσθηση πως η (αντιπαθέστατη) Αυστραλία θα φάει μια πούτσα από εδώ μέχρι το Σίδνευ;
υγ: δε μου αρέσει που βλέπω τη Βοσνία εκεί στα πολύ χαμηλά αλλά μάλλον έχεις δίκιο. Κρίμα πριν κάποια χρόνια τους πίστευα πολύ, ότι θα μεγαλώσον και θα μεγαλουργήσουν. Τώρα έχω αλλάξει μικρό ευρωπαϊκό πουλέν. Τώρα πιστεύω Βέλγιο.
Κοίτα, η Βοσνία είναι πολύ πιθανό να περάσει τον όμιλο ως δεύτερη, να παίξει χιαστί με τη Γαλλία (χωρίς ριμπερί) και από το πουθενά να βρεθεί στους 8. Απόλυτα ρεαλιστικό σενάριο. Αλλά κανονικά δεν είναι ομάδα για 8. Είναι ομάδα για 32. Επίσης, επειδή είναι και η πρώτη της φορά, μπορεί και να χαθεί λίγο μέσα στην χαρά της.
Λογικό ακούγεται το σενάριο και όχι εξωπραγματικό. Και, τελικά, οι σημερινοί Βόσνιοι δεν πρέπει να είναι χειρότεροι από τους (ίδιους) Βόσνιους που έμειναν έξω πριν τέσσερα χρόνια στο μπαράζ με τους Πορτογάλλους στεναχωρόντας όλους του underdog lovers. Απλά τότε, στα 24 τους οι περισσότεροι, ήταν ιδανικοί για επικές/μεγαλεπήβολες και άστοχες προβλέψεις για το λαμπρό όπως προοιωνιζόταν μέλλον τους. Μακάρι, πραγματικά μακάρι να μας βγάλουν λάθος.
Επίσης έχουν πρεμιέρα με την Αργεντινή, η οποία ένας θεός ξέρει σε τι κατάσταση θα βρίσκεται αλλά την θυμόμαστε πριν από 20 χρόνια σε μια άλλη πρεμιέρα, κόντρα σε μια άλλη ομάδα που έπαιζε για πρώτη φορά στο παγκόσμιο κύπελλο.
Κατά τ’ άλλα θα είναι όντως ωραίο να τραβήξουν λίγο οι βόσνιοι, να γίνουν κάτι σαν κροατία 98 – υπερβολή.