Κόπα Αμέρικα 2015: ξενυχτώντας στη Χιλή
11 Ιουνίου 2015 § 1 σχόλιο
Οι Πτήσεις προσγειώνονται στα γήπεδα της Χιλής και ετοιμάζονται για μεγάλες βραδιές στο 44ο Κόπα Αμέρικα. Στη φάση των ομίλων υπάρχουν δυο μεγάλα παιχνίδια. Σας τα παρουσιάζουμε.
Αργεντινή-Ουρουγουάη, Β όμιλος| Εστάδιο Λα Πορτάδα, 17/6/15, 2:30 π.μ.
γράφει ο Jimmy Glass
Η έκταση ολόκληρης της Νότιας Αμερικής είναι 17.840.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα αλλά η απόσταση ανάμεσα στο Μπουένος Άιρες και το Μοντεβίδεο είναι μόλις 212 χιλιόμετρα. Τις δυο πρωτεύουσες τις χωρίζουν τα νερά του Ρίο ντε λα Πλάτα, ένας λογικός εθνικός ανταγωνισμός λόγω της γειτνίασής τους και η κόντρα για την ποδοσφαιρική κυριαρχία στην περιοχή. Η Βραζιλία είναι άλλο φρούτο. Εκεί δεν μιλάνε καν την ίδια γλώσσα. Το ματς που πέφτουν κορμιά είναι το Αργεντινή-Ουρουγουάη. Το πιο πολυπαιγμένο παιχνίδι ανάμεσα σε εθνικές ομάδες στον κόσμο. Στο ραντεβού τους την 16η του Ιουνίου το κοντέρ θα γράψει 202, με την πρώτη τους συνάντηση να χρονολογείται το 1902, στο Μοντεβίδεο, με τους Αργεντινούς να κερδίζουν με 6-0. Άλλος αιώνας τότε, άλλος κόσμος. Σήμερα θα αγωνιστούν για την επιβίωσή τους στο Κόπα Αμέρικα. Η μια, η Αργεντινή, ως φιναλίστ του τελευταίου Μουντιάλ – η άλλη, η Ουρουγουάη, ως πρωταθλήτρια Νότιας Αμερικής και πολυνίκης του θεσμού.
Για την Αργεντινή είναι μια νέα αρχή. Ο ευαίσθητος κύριος Αλεχάντρο Σαμπέλια αποχώρισε μετά τον τελικό του Ρίο πριν από περίπου έναν χρόνο και την θέση του ανέλαβε ο Τάτα Μαρτίνο, ο οποίος αφού κατάφερε πέρυσι να αφήσει άτιτλη την Μπαρτσελόνα, θα ξανασυναντήσει τον Λιονέλ Μέσι. Το ρόστερ που έχει στα χέρια του είναι σχεδόν ίδιο με αυτό του περασμένου Μουντιάλ με την κλασική, πλέον, ιδιομορφία ότι γέρνει προς τα μπροστά. Εκτός του Μέσι υπάρχουν ακόμα οι Αγκουέρο, Τέβες, Λαβέτσι, Ιγκουαΐν, Παστόρε, Ντι Μαρία αλλά όσο πηγαίνουμε προς τα πίσω σταματάμε στον Μασεράνο, άντε και σε κανέναν Ρόχο ή Γκαράι. Είναι, πάντως, μια νέα αρχή, η πρώτη εικόνας της Αργεντινής που σε τρία χρόνια θα έχει μια τελευταία ευκαιρία να χαρίσει στον Λιονέλ Μέσι ένα χρυσό παγκόσμιο μετάλλιο ώστε να πάψουν οι διάφοροι παπαγάλοι να κελαηδούν τα «ναι αλλά δεν έχει κάνει τίποτα σε Μουντιάλ».
Κατά μια έννοια, αυτό το Κόπα Αμέρικα είναι και για την Ουρουγουάη μια νέα αρχή. Γιατί είναι πρώτη της εμφάνιση χωρίς την καρδιά από γυαλί του Ντιέγκο Φορλάν, η οποία δεν θα χτυπά πια πίσω από την θαλασσί φανέλα. Χωρίς τον θρυλικό αρχηγό, η «σελέστε» θα είχε, τουλάχιστον, τον Λουίς Σουάρες, αλλά κι αυτός πληρώνει ακόμα τα ίχνη των δοντιών του στον ώμο του Κιελίνι και θα δει το Κόπα Αμέρικα από τον καναπέ του.
Παρένθεση: η Ουρουγουάη δεν έχει πια ούτε τον Εντουάρντο Γκαλεάνο, τον άνθρωπο που έφυγε πριν από λίγο καιρό από τη ζωή στα 74 του χρόνια, αφήνοντας για πάντα πίσω του, στο ποδόσφαιρο γενικώς αλλά και ειδικώς στο ποδόσφαιρο της πατρίδας του, την γλυκιά αίσθηση ότι υπάρχουν και πάντα θα υπάρχουν «ζητιάνοι του καλού ποδοσφαίρου». Κλείνει η παρένθεση.
Μέσα στο γήπεδο η Ουρουγουάη θα έχει, πάντως, τον Έντινσον Καβάνι, έναν από τους δέκα καλύτερους επιθετικούς στον κόσμο (όπως τους μέτρησα μόλις λίγο πρόχειρα στο μυαλό μου) αλλά και τον νέο της αρχηγό, αυτόν τον σπουδαίο στόπερ που λέγεται Ντιέγκο Γκοντίν (ή έστω Γοδίν, όπως θέλετε). Θα έχει κι άλλους από την φουρνιά των τελευταίων ετών, τον Ροντρίγκεζ, τον Χιμένες, τον Μάξι Περέιρα αλλά και τον τεράστιο Αλβάρο Περέιρα, ο οποίος μάλιστα έχει τιμηθεί από τις Πτήσεις με το βραβείο Χαϊλάντερ. Στον πάγκο της, ρουτίνα πια, ο Όσκαρ Ταμπάρεζ.
Η σέντρα γίνεται στις 02:30 το πρωί ώρα Ελλάδος –καλή ώρα για ένα θέαμα ακατάλληλο για μικρά παιδιά. Αναμένεται μάχη.
Βραζιλία-Κολομβία, Γ Όμιλος| Εστάδιο Μονουμεντάλ, 18/6/15, 03:00 π.μ.
γράφει ο j_clark
Στις 5 Ιουλίου του 2014, Βραζιλία και Κολομβία αγωνίζονταν στη Φορταλέζα για τη φάση των 8 του Μουντιάλ. Να θυμηθούμε λίγο; 54 φάουλ σε 90 λεπτά, τα περισσότερα από οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι της διοργάνωσης, και μόλις 4 κίτρινες κάρτες. Τα 31 τα έκαναν οι οικοδεσπότες, τα 23 οι Κολομβιανοί. Ένα άδικα ακυρωθέν γκολ του Μάριο Γιέπες που θα έφερνε το σκορ στα ίσα. Ένα παλαβό γκολ από τον πιο παλαβό Βραζιλιάνο παίκτη. Αμέτρητες κλωτσιές στον Χάμες Ροντρίγκεζ. Μία και καλή κλωτσιά στον Νεϊμάρ. Μία κόκκινη κάρτα που ξέμεινε στο τσεπάκι του διαιτητή όταν υπέδειξε στο 80′ το πέναλτι του Σέζαρ στον Μπάκα.
Αγώνας χωρίς ρυθμό αλλά με τέτοια ένταση σημαίνει ένα πράγμα για τον θεατή: κοιτάει παράλληλα σε άλλες οθόνες για να δει τι γίνεται στα σόσιαλ. Χαμός γινόταν. Μέχρι και ο Ραδαμέλ Φαλκάο δεν άντεξε και από τον καναπέ του σπιτιού του το «μπουμπούνισε»:
(πολύ πρόχειρη απόδοση: «Στο επόμενο παιχνίδι να θυμηθούμε να φωνάξουμε το διαιτητή γιατί στο σημερινό δεν εμφανίστηκε»)
Ήταν το πιο πολυσυζητημένο ματς της διοργάνωσης, αλλά τρεις μέρες αργότερα ξέρετε τι συνέβη, έτσι; Συνεπώς, το Βραζιλία-Κολομβία είχε τη μοίρα κάθε «δεύτερου» σε αυτή τη ζωή: ξεχάστηκε γρήγορα.
Ένα «Μαρακανάσο» μετά, οι δύο ομάδες συναντιούνται στη δεύτερη αγωνιστική του τρίτου ομίλου. Ναι, η Βραζιλία στοιχειώθηκε από την εφτάρα. Ναι, ο Ντούνγκα αντικατέστησε τον Σκολάρι. Ναι, οκτώ παίκτες της αποστολής έχουν λιγότερες από 10 συμμετοχές σε επίσημους αγώνες και άλλοι τέσσερις καμία, αλλά το σπουδαιότερο όλων ήταν η χρονιά του Νεϊμάρ στην Μπαρτσελόνα. Ανέβηκε επίπεδο, έγινε σχεδόν άλλος παίκτης. Το μαρτυρά άλλωστε και το περιβραχιόνιο του αρχηγού που πλέον θα αγκαλιάζει το δικό του μπράτσο και όχι εκείνο του Τιάγκο Σίλβα. Παρόλα αυτά, τα πρόβλημα της Βραζιλίας εξακολουθεί βρίσκεται εκεί μπροστά. Εντάξει, φέτος δεν θα έχουμε ανέκδοτα τύπου Τζο (ή Ζο) και θα μας λείψει ο μύσταξ του Φρεντ, ο φορ-φόβητρο, ωστόσο, απουσιάζει. Ο Ντούγκα δοκιμάζει μια «ελαφριά» επιθετική γραμμή, στην οποία θα έχει μεγάλη επιρροή ο Κοουτίνιο (που θα κάνει λιγότερο αισθητή την απουσία του Όσκαρ), και τζογάρει πολλά στον οίστρο του Φιρμίνο. Οκ ναι, πολύ καλός για να πίνουν μπίρες στο όνομα του οι οπαδοί της Χόφενχάιμ, αλλά εδώ δεν είναι η Μπουντεσλίγκα των πολλών γκολ ανά αγώνα, ενώ μετράει και μόλις έξι συμμετοχές με την εθνική του. Μπορεί να τα καταφέρει, μπορεί και όχι. Απρόσμενα η Βραζιλία έχασε δύο σημαντικά εργαλεία στην ανασταλτική της λειτουργία: τον Λουίζ Γκουστάβο και τον τερματοφύλακα Ντιέγκο Άλβεζ. Ο Τζέφερσον της Μποταφόγκο θα υπερασπιστεί τη βραζιλιάνικη εστία, αλλά οι αναπληρωματικοί του δεν έχουν αγωνιστεί ποτέ σε αυτό το επίπεδο. Μια παλιά βραζιλιάνικη παροιμία λέει ότι ο τζόγος στον επιθετικό φέρνει ευτυχία, κάτω από τα δοκάρια όμως σε γεμίζει με δάκρυα.
Αλλαγή περιβραχιόνιου είχαμε και στην Κολομβία. Ο Γιέπες αποχώρησε και ο Φαλκάο επέστρεψε για να το φορέσει. Ο σταρ δικαιωματικά είναι άλλος, ο Χάμες Ροντρίγκεζ. Σύμφωνα με έναν αστικό μύθο, πριν κάποια χρόνια ο Μάρκεζ είχε αναφέρει τη Σακίρα ως το σημαντικότερο σύγχρονο πολιτιστικό προϊόν της Κολομβίας. Δυστυχώς δεν ζει για να δει τη σημερινή επίθεση της εθνικής της χώρας του. Εκτός από τους Φαλκάο και Ροντρίγκεζ είναι διαθέσιμοι ακόμα οι: Κουαδράδο, Μπάκα, Τζάκσον Μαρτίνεζ, Τέο Γκουτιέρες, Λουίζ Μουριέλ. Όσο ευλογημένος τόπος κι αν είναι η Μπαρανκίγια, αυτό που μόλις περιγράψαμε είναι Θεέ και Κύριε. Η δε παρουσία του Πέκερμαν στον πάγκο εγγυάται ότι όλοι αυτοί θα βρουν την κατάλληλη θέση και τον κατάλληλο ρόλο μέσα στην ομάδα. Ο μπελάς του Αργεντίνου προπονητή θα είναι να οργανώσει την αμυντική γραμμή χωρίς το βράχο Γιέπες και όπως φαίνεται ο Μουρίγιο της Γρανάδα θα πρέπει να αποδείξει πολύ σύντομα αν άξιζε τα λεφτά που έδωσε η Ίντερ για να τον αποκτήσει.
Η πρόβλεψη είναι ζόρικη –όχι μόνο για το νικητή αλλά και την εικόνα του ματς. Η εμπειρία λέει ότι στις μικρές ώρες σε κρατάνε ξύπνιο ή τα πολλά γκολ ή η μεγάλη ένταση. Και στις δύο περιπτώσεις η δεύτερη οθόνη για κουτσομπολιό και εξυπνάδες στο twitter είναι απαραίτητη. Ε, αν δεν μπορείς να μείνεις ξύπνιος ενώ δύο οθόνες απαιτούν την αμέριστη προσοχή σου, τότε μην το επιχειρήσεις καν το ξενύχτι.
Οι πτησεις του Μπεργκαμπ 
[…] Το ματς με την Ουρουγουάη το αφήνουμε στη άκρη. Έχει τη δική του ιστορία. Αλλά όχι χωρίς αντίκτυπο. Ο Αγουέρο σκόραρε γκολ που […]