Όταν τα χρήματα δεν αγοράζουν τη δόξα
13 Ιανουαρίου 2016 § 1 σχόλιο
Το πιο δύσκολο πρωτάθλημα του κόσμου είναι η Championship. Όχι μόνο φέτος -πάντα. Αυτό που χωρίζει την επιτυχία από την κοπιώδη επιβίωση στην κατηγορία είναι ένα σχετικά μικρό σερί καλών αποτελεσμάτων. Ο πρώτος γύρος, 23 αγωνιστικές, ολοκληρώθηκε πριν λίγες μέρες. Επαρκές δείγμα για να αναρωτηθούμε τι ακριβώς χρειάζεται για να έρθουν τα καλά αποτελέσματα.
Γράφει ο Σπύρος Μιγαδάκης
Κυριακή, 10 Ιανουαρίου 2016. Τρίτος γύρος Κυπέλλου Αγγλίας. ΤοCardiffCityStadium είναι καταθληπτικά άδειο. Όχι, το ματς δεν διεξάγεται χωρίς φιλάθλους λόγω κάποιας τιμωρίας και αυτό μας το υπενθυμίζουν οι οπαδοί της Shrewsburyπου στον δικό τους κόσμο φεύγουν από το γήπεδο πάνω στα… σύννεφά τους. Στην πραγματικότητα, υπάρχει τιμωρία αλλά προέρχεται από τους ίδιους τους φιλάθλους.
Το φωτογραφικό τεκμήριο ως ιστορική πηγή για το μέλλον, όταν θα εξετάζεται το πού οδηγήθηκε το ποδόσφαιρο από τη στιγμή που δόθηκε η ευκαιρία στον κάθε Ασιάτη -και μη- να αγοράσει λίγη από τη δόξα του.
Ο λόγος; Έχουν ξενερώσει! «Μα πώς», θα πει κάποιος, «αφού τους έκανε το χατήρι και η ομάδα επέστρεψε στα μπλε της!». Είναι να μην τον ξενερώσεις τον πραγματικό οπαδό. Να μην τον κάνεις να νιώσει ξένος όταν επιστρέψει στο γήπεδο. Τότε, δύσκολα θα ξαναπατήσει. Και όχι μόνο δεν θα ξαναπατήσει, αλλά δύσκολα θα ασχοληθεί ξανά με την ομάδα του. Ο πραγματικός οπαδός θα στραφεί στα πιο χαμηλά στρώματα του πρωταθλήματος. Θα αναζητήσει το pure football…
Βλέπεις τη φωτογραφία, νιώθεις την ησυχία και το φυσικό ήχο από τις φωνές των προπονητών και των παικτών και τον αντίλαλό τους, αλλά σαν λεζάντα ακούγεται ο Vincent Tan με τη φωνή του αείμνηστου Σάκη Μπουλά να σιγοτραγουδά:
«Τι είναι στ’ αλήθεια το ποδόσφαιρο
Πού να ξέρω το ποδόσφαιρο τι είναι
Ποιος να το ξέρει τάχα
Δεν ξέρω το ποδόσφαιρο τι είναι
Ξέρω την τιμή του μονάχα»
(παράφραση της «Μπαλάντας του Έμπορα» του Μπρεχτ)
Ευτυχώς για όλους εμάς που δεν είμαστε Άγγλοι και αναζητούμε την πηγή του pure football, χωρίς να διερωτόμαστε για την τιμή του, τη βρίσκουμε, έστω και δυσκολότερα από την εποχή που η κρατική τηλεόραση έδειχνε ένα ματς της δεύτερης κατηγορίας την εβδομάδα. Ενώ, υπάρχουν όλα τα εκτενή στιγμιότυπα από τα ματς και των τριών κατηγοριών της Football League στο youtube.
H Championship είναι το πιο δύσκολο πρωτάθλημα με το πιο μεγάλο έπαθλο παγκοσμίως. Τρεις θέσεις που οδηγούν στον οικονομικό παράδεισο της Premier League, τις οποίες, όμως, διεκδικούν σχεδόν ισοδύναμες ομάδες. Πολύ καλές ομάδες που στην πλειονότητά τους παίζουν πραγματικό βρετανικό ποδόσφαιρο.
Αυτό που ξεχωρίζει, ωστόσο, την ομάδα που στο τέλος θα πανηγυρίσει από αυτή που θα το προσπαθήσει την επόμενη χρονιά είναι το σχέδιο, όχι τα χρήματα. Βλέπεις ομάδες που σπατάλησαν δεκάδες εκατομμύρια και βολοδέρνουν στις χαμηλές θέσεις της βαθμολογίας, όπως η Reading των Ρώσων, η Fulham των Αιγύπτιων ή η QPR των Μαλαισιανών, ενώ την ίδια στιγμή η Brighton, η Burnley, η Derby, η Ipswich, η Birmingham και η Sheffield Wednesday παίζουν στα ίσια την είσοδο στα playoff για το τρίτο εισιτήριο ή ακόμα και την απευθείας άνοδο.
Θα σε δω του χρόνου στην Premier
Σκοπίμως δεν αναφέρθηκαν η Middlesbrough και η Hull City. Διότι είναι δύο ομάδες με διαφορετική εκκίνηση αλλά με την ίδια πίστη και εμπιστοσύνη στον αγωνιστικό σχεδιασμό και τον προπονητή. Δύο καλοδουλεμένα σύνολα από Aitor Karanka και Steve Bruce αντίστοιχα, που μόνο από κάποια έκπληξη θα χάσουν την απευθείας άνοδο.
Η έκπληξη αυτή έχει όνομα: Brighton. Οι Νότιοι έμοιαζαν με τρένο που δεν έχει σταματημό αλλά ξαφνικά έμειναν από… κάρβουνο. Κινούνται πανέξυπνα, όμως, στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου και με την απόκτηση του Anthony Knockaert διατυμπανίζουν ότι δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη ακόμα. Τί «ποιον Knockaert»; Τον Riyad Mahrez τον ξέρετε, όμως. Ε, ο Αλγερινός της Leicester ήταν στη σκιά του Γάλλου μέχρι που ο τελευταίος τραυματίστηκε και δεν μπόρεσε να δείξει το πλούσιο ταλέντο του στα γήπεδα της Premier League, μετακομίζοντας στο Βέλγιο και τη Standard για να επουλωθούν οι πληγές του.
Ο Knockaert, βέβαια, θα πρέπει να κάνει μαγικά πράγματα για να πάρει τη δόξα από τον George Friend. Αδυναμία, ο Άγγλος αριστερός μπακ, είναι ο άνθρωπος που οδηγεί τη Middlesbrough στην Premier League με τις αρχηγικές εμφανίσεις του. Αν και 28 ετών, θα απασχολήσει το καλοκαίρι ακόμα και μεγάλες ομάδες. Είναι σοβαρός, ξέρεις τη θέση.
Από κει και πέρα, υπάρχουν αρκετές ομάδες που αξίζει να παρακολουθήσει κανείς σε αυτό το πρωτάθλημα, για τον έναν ή τον άλλο λόγο. Παραδείγματος χάριν, η QPR που «παραπαίει» έχει ένα ρόστερ που θα το ζήλευαν ομάδες Premier League και σύντομα θα αναγκαστεί να πουλήσει προς τα εκεί. Austin, Phillips, Hoilett, Sandro και άλλοι, απαρτίζουν την πιο… άρρωστη ομάδα αλλά το ταλέντο τους «μαγνητίζει». Στην ίδια κατηγορία, ένα σκαλοπάτι πιο κάτω, είναι και η Fulham των McCormack, Kacaniklic και Scott Parker, αλλά και του μεγάλου ταλέντου, Moussa Dembele.
Τη μάχη του υποβιβασμού θα χάσει σίγουρα η Bolton που αδυνατεί να βρει οικονομική λύση, ενώ η Charlton, αν και είχε ξεκινήσει με μεγάλες βλέψεις και καλό ρόστερ, βρίσκεται στην επικίνδυνη ζώνη με τους ποδοσφαιριστές της, πάντως, να έχουν υποσχεθεί ότι μέσα στο 2016 θα ξεπεράσουν το σοκ και θα σώσουν την ομάδα. Όπως, λογικά, θα σωθεί και η Bristol City που παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, κυρίως λόγω του προπονητή της, Steve Cotterill, που το «παλεύει» με την τακτική, έναν τομέα που δείχνει να κατέχει πολύ καλά. Αντίθετα, δύσκολα θα σωθούν η Rotherham και η –μισητή για όσους νοσταλγούν τη μεγάλη Wimbledon- Milton Keynes Dons, παρόλο που και εκεί υπάρχει ένας προπονητής που στο μέλλον θα γίνει περισσότερο γνωστός και στην Premier League, ο Karl Robinson. Αλλά, χωρίς οπαδούς στην Αγγλία…
Ιδιαίτερη μνεία, τέλος, θα μπορούσε να γίνει σε μια ομάδα με πολύ ταλέντο αλλά άκρως αντίθετη εικόνα μέσα στο γήπεδο. Η Leeds United με το θωρηκτό στην επίθεση, Chris Wood (εξαιρετικός ποδοσφαιριστής ο Νεοζηλανδός), τον πολυδιαφημισμένο Mirco Antenucci και τα δικά της παιδιά Mowatt και Byram, είχε μέχρι πριν λίγες τη χειρότερη επίθεση στο πρωτάθλημα. Αλλά, στο πολύ μεγάλο ματς που ζυγίζει πολλή… ιστορία, με τη Derby (2-2) έδειξε ότι με αρκετή δουλειά μπορεί του χρόνου να κυνηγήσει την άνοδο αν διατηρήσει τους παίκτες και ενισχυθεί σε κάποιες θέσεις, κυρίως στην αριστερή πλευρά.
Στην ερώτηση για το ποιο είναι αυτή τη στιγμή το καλύτερο πρωτάθλημα στην Ευρώπη, σε όλα τα επίπεδά του, η απάντηση ταλαντεύεται μεταξύ αγγλικού και γερμανικού. Το τελευταίο εντυπωσιάζει με τα μεγάλα του σκορ και τις αρκετές φάσεις μπροστά από τις δύο εστίες. Η χαρά του παίκτη του Στοιχήματος που ποντάρει σε όλα over! Παραμένει, όμως, ένα είδος… pinball! Αυτό που ξεχωρίζει το αγγλικό ποδόσφαιρο από όλα τα υπόλοιπα και το συναντάς ειδικά στη Championship, είναι ο ρυθμός. Που εναλλάσσεται είτε από ημίχρονο σε ημίχρονο, είτε από 20λεπτο σε 20λεπτο. Η πίεση από τη μία ομάδα στην άλλη που συντονίζεται με την εξέδρα και τσαλακώνει τον αντίπαλο. Οι ατέλειες των παικτών, που δεν μοιάζουν υπερπαίκτες κάνοντας μόνο τα βασικά που διδάχτηκαν, αλλά δοκιμάζοντας πολύ περισσότερα. Όπως και οι ατέλειες των ομάδων. Το αγγλικό ποδόσφαιρο είναι πιο aggressive. Αλλά έχει και κάτι περισσότερο: Έχει ποδοσφαιρικές ιστορίες που δεν μπορεί να προκαλέσει ο κάθε Tan με τα χρήματά του.
Χωρίς λόγια…
Οι πτησεις του Μπεργκαμπ 
Reblogged στις ΤΡΕΛΛΗ ΣΑΡΑΝΤΑΡΑ και σχολίασε
Ε ναι, λοιπόν, αξίζει να το διαβάσετε, ειδικά όσοι δεν ασχολείστε με το ποδόσφαιρο, αλλά αγαπάτε την Αγγλική τρέλα !